Portugal, terra de sol e aventura

Op een regenachtige ochtend rijden we Portugal binnen vanaf de Galicische kant van Spanje. Onze eindbestemming voor de dag is Porto. Een prachtige stad waar we het in het verleden reuze naar onze zin hebben gehad. Enigszins hoopvol dat het weer op zal klaren besluiten we naar de wijk te rijden waar de lange boulevard langs de stranden van de stad zich bevindt. Maar voor het zover is moeten we eerst een noodzakelijke tussenstop maken bij een leegpunt, waar we het grijze en zwarte water van de camper kwijt kunnen. Daarnaast moet er vers water bijgevuld worden. Dit is een ritueel dat zich om de dag herhaald. Het afvalwater loopt weg via kraantjes aan de onderkant van de bus de daarvoor bestemde goot in. Niet het leukste klusje, maar zoals eerder vermeld, noodzakelijk. Gelukkig staat de leegplek op het parkeerterrein van een enorme supermarkt, dus kunnen er gelijk boodschappen gedaan worden. De Portugese supermarkten hebben bijna allemaal de geur van gezouten en gedroogde vis genaamd bacalhau. In Nederland kennen wij dit als stokvis of bakkeljauw. Het is onwijs lekker, maar ruikt ontzettend visachtig. De Portugese supermarkten zijn een waar feest voor Bourgondiërs. Het assortiment is zowel breder als dieper dan in de Spaanse supermarkten en dat merk je vooral op plekken als de LIDL. Na het legen en vullen van de watertank en een bezoek aan de supermarkt vervolgen wij onze reis richting Porto. Aangekomen bij het strand merken we dat het weer niet geweldig is. Aan de noordkust van Portugal staat meestal een stevig briesje en wanneer de zon achter de wolken blijft, voelt het koud aan. Na een stukje te hebben gelopen met de beertjes in het wagentje besluiten we een plek voor de nacht te zoeken. Op park4night staat een camper plek aangegeven aan de westkant van de stad en Google bevestigd dit. Aangekomen bij de parkeerplaats worden wij begroet door een vrolijke zwerver zonder tanden, die op dienstige wijze ons naar een plek loodst. Deze plek staat naast zijn eigen busje. Welke was beschilderd met de naam van de parkeerplaats en camper tekens erop. Ook had hij de google recensies van reizigers tegen het raam van de oude bus geplakt. Nu steek ik mijn mening over verwarde mensen die spontaan het verkeer gaan regelen nooit onder stoelen of banken, maar dit was next level. De bus was volledig gepimpt met rommel en de motorkap stond open. Ik betwijfel zelfs of dat ding nog wel kan rijden. Ik vermoed dat de gemeente deze meneer hier in zijn wanstaltige busje laat staan in ruil voor zijn ‘werk’ op de parkeerplaats. ‘s Avonds had hij nog een dronken mevrouw op bezoek en draaide hij house hits van 20 jaar geleden. Na de vele gereden en gelopen kilometers van de eerste dag in Portugal doet het lawaai ons weinig en vallen al snel in slaap.

De dag na onze aankomst vervolgden wij onze route naar de prachtige Douro vallei. Maar eerst ging ik even een ontbijtje scoren bij de LIDL. Hier ontdekten wij ook de plaatselijke lekkernij Portugese amandeltaart. Dit wordt gemaakt met amandelmeel, zeer smakelijk. In Nederland had ik in het verleden weleens de Portugese pastel de nata gegeten, een soort crème brûlée in bladerdeeg. Die snack kun je hier overal krijgen, maar haalt het qua smaak niet bij die verrukkelijke amandel taartjes. De LIDL in Portugal heeft een enorm assortiment. Zowel op het gebied van vis en vlees als van brood. Ook de groente en fruit afdeling ziet er erg goed uit. We hebben gelukkig weinig moeite om de boodschappen te vinden die we in Nederland ook zouden kopen. Bepakt en bezakt vertrokken we richting de vallei. De Douro loopt dwars door Porto en mond uit in de Atlantische oceaan. Maar voordat hij daar is aangekomen legt de rivier een zeer indrukwekkende route af. Dwars door een vruchtbare vallei waar de druiven worden gekweekt die worden gebruikt voor de beroemde zuidwijn, port. Vele port bedrijven uit Porto hebben hier wijngaarden. Zo kan het zo gebeuren dat je hier de mysterieuze Sandeman tegen het lijf loopt. De camping waar we in de vallei verbleven had mooie plekken aan de rivier. Maar wat het minder maakte was dat schijnbaar niemand van het personeel de moeite had genomen om de gevallen bladeren van het terrein te verwijderen. Achter ons was een jong koppel aan het kamperen. Met een klein tentje stonden ze naast de toilet gebouwen. Het meisje was erg mager en de jongen was bleek en had donkere kringen om zijn ogen. ‘s Avonds bereidde de jongen van het stel met volle overgave een maaltijd bij de wasbakken naast het toilet gebouw. Driftig roerde hij in een piepklein pannetje boven een camping vlammetje. Zo nu en dan liep hij even naar de tent om iets te pakken. Hij deed dit op blote voeten en liep daarbij iedere keer via het leegpunt voor campers. Voor de duidelijkheid, zwart water is de inhoud van je toilet. Dit heb ik de dag erna nog even gedemonstreerd. De locatie was erg mooi. Aan alle kanten van de rivier zie je dichtbegroeide rots wanden en zo nu en dan passeerde een rondvaartboot vanuit Porto. Ook was dit een geschikte locatie om mijn camping grill uit te testen. Ondanks de schitterende plek besloten we de dag erna onze route te vervolgen naar het zuiden. De camping was oud en vies en daarnaast bleef het erg bewolkt.

De daaropvolgende dagen zijn we in vrij rap tempo afgezakt naar het zuiden van Portugal. Naar de Algarve, waar het klimaat anders is en de temperatuur hoger. Dit was in eerste instantie wel even wennen. Geen wolkje aan de lucht en een brandende zon. Heerlijk! Tijd om dankbaar gebruik te maken van de barbecue en al het lekkers dat de plaatselijke supermarkten te bieden hadden. Ook de Algarve heeft veel mooie plekjes en ondanks dat deze regio meer bezocht wordt door toeristen, is het nog steeds mogelijk om midden in de natuur te kamperen. We hebben dan ook het verblijf op campings met veel faciliteiten afgewisseld met wild parkeren langs de prachtige stranden van de Algarve. Ik kan echt zeggen dat we met volle teugen van Portugal hebben genoten. Wat een heerlijk land!

Inmiddels bevinden we ons in Sevilla. De mooiste en warmste stad van Europa. Ook hier zijn we eerder geweest, maar het blijft indrukwekkend. Vanaf hier zullen we dieper Andalusië intrekken en op avontuur gaan in het land van de flamenco. Meer over Sevilla en de rest van Andalusië in mijn volgende reisverslag.

Bedankt voor het lezen van dit verslag en het volgen van onze reis door het Iberische schiereiland. We hebben de tijd van ons leven samen met de katten. De kleine beertjes zijn van huiskatten naar ervaren reizigers gegaan en ze kijken iedere dag hun oogjes uit.

Tot het volgende avontuur!