It means no worries!

Ons gloednieuwe avontuur begint op maandagochtend 12 maart 2018, op de Brusselse luchthaven Zaventem in België. Onze vlucht naar Zanzibar in Tanzania, zou zo’n 9 uren duren en een korte tussenlanding maken in Napels. Nu is het normaal gesproken niet erg interessant om iets over een vlucht te schrijven, maar tijdens deze vlucht stond iets te gebeuren wat we nooit eerder hebben meegemaakt. Na de tussenlanding op Napels die ongeveer 45 minuten duurde maakten we ons klaar om op stijgen boven een grauw en regenachtig Napels. Terwijl het vliegtuig opsteeg en begon te klimmen werden we opgeschrikt door een luide knal en een flits. Ondanks dat de meeste passagier erg geschrokken om zich heen keken werd er niets door het cabine personeel vermeld. Pas toen er een tijd later een stewardess langs kwam met drankjes en ik haar vroeg naar de knal, werden mijn vermoedens bevestigt. Tijdens het opstijgen was de bliksem ingeslagen. Deze hebben we vanwege de hoogte aangetrokken. Nu ben ik best wel avontuurlijk ingesteld, maar niet op het gebied van vliegen. Daarnaast is het weer typerend voor TUI dat ze niet weten hoe ze met de situatie om moeten gaan. De rest van de vlucht verliep gelukkig een stuk beter. We kwamen zelfs ruim een halfuur eerder aan. De luchthaven van Zanzibar is super klein. Bij aankomst moet je een Tanzania visum kopen voor $50,00 en om deze af te mogen halen dien je eerst een formulier in te vullen. Dat formulier heb ik in Nederland al gedownload, uitgeprint en ingevuld (in tegenstelling tot de overige passagiers), dus we konden direct doorlopen. Een bagage band ontbrak; dit werd handmatig gedaan. Uiteraard werd er door de meneer die met onze koffers aankwam een fooitje gevraagd voor de verleende service. Uiteraard kende deze meneer mij niet zo goed en ontving hij nul op het rekest. Internationaal zijn luchthavens de perfecte plek om mensen geld uit hun zakken te praten. Ten eerste beschikken mensen op dat moment vaak over geld. Ze zijn moe en kiezen vaak voor de weg van de minste weerstand. En daarnaast beschikken reizigers bij aankomst over het algemeen nog niet over het kleingeld wat in dat land gebruikt wordt. Een fooi op en rondom een luchthaven is dus vele malen groter dan elders in het land. Doen we niet aan mee. Iets waar je nooit helemaal onderuit komt zijn te dure luchthaven taxi’s. Onze bestuurder was een stevig exemplaar met ronde wangen en een enorme glimlach. “Where are you from?”, vroeg hij routinematig. “From Holland.”, antwoordde ik, al even routinematig. “Oooh Holland! Welcome to ZanziBaaaaaarrrrrrrrrr! HAHAHAHA!”.

Zanzibar is een zonovergoten tropisch eiland voor de kust van Tanzania, dat bekendstaat als het specerijen eiland. Zanzibar bestaat uit twee eilanden Unguja en Pemba. Unguja is het grootste eiland en de plek waar wij verblijven. Het eiland is zeer vruchtbaar en heeft naast wildgroei van de welbekende palm- en amandelbomen tientallen boerderijen waar ze specerijen verbouwen zoals kardemom, kruidnagel, kaneel, peper en notenmuskaat. Het dominerende geloof is zonder twijfel de Islam. Dit laatste mag de pret niet drukken aangezien het eiland een sterk opkomende toeristische industrie kent. Het eiland heeft een rijke historie aan immigratie, kolonisatie, slavernij en bezetting, waardoor een smeltkroes aan culturen is ontstaan. Naast de Afrikaanse stammen tref je hier ook veel nazaten van Perzen, Indiërs en Arabieren aan. De overleden Queen zanger Freddie Mercury is hier in de hoofdstad Stonetown, geboren uit een Perzisch/Indiaas gezin. De stranden van het eiland zijn hagelwit en de oceaan (Indische oceaan) heeft een prachtige overloop aan kleuren, die doet denken aan de zee rondom het eiland San Andres (zie mijn reisverslagen uit Colombia 2017). De bouwstijl op het eiland is zeer Arabisch en geeft een sprookjesachtig 1001 Nacht gevoel (zie onze avonturen in Marrakech). De meeste toeristen bevinden zich hier in hotels aan de hagelwitte stranden in het noorden en oosten van het eiland. Omdat we de toeristische taferelen en prijzen wilden vermijden heb ik in Nederland een villa geboekt via airbnb. Deze bevindt zich op zo’n 13 km van de hoofdstad aan de westkust. En we hadden ons geen betere plek kunnen wensen. De villa is van een Duits echtpaar en bevindt zich aan een prachtige baai. Vanaf ons balkon hebben we uitzicht over de oceaan en voor het terrein ligt een prachtig privé strand. We hebben een eigen keuken, een ruime badkamer, een slaapkamer, een grote woonkamer en een mooi balkon met ligstoelen. De villa ligt in een prachtige tropische tuin waarin vriendelijke Ezels rondlopen. Op het terrein staat ook de grote villa van het Duitse echtpaar Fritz en Roswitha en voor het strand ligt hun boot voor anker. Als Zanzibar al bekend staat als een veilig eiland, dan is onze villa helemaal veilig. We hebben aan de poort een bewakingsteam dat bestaat uit 3 Masai krijgers met speren. De Masai kennen jullie wellicht van de tv. Het is een nomadisch volk uit Kenia en Tanzania, dat bekend is door hun traditionele rode gewaden en het feit dat hun levenswijze in honderden jaren niet is veranderd. De Masai zijn een dapper volk waarvan met name de mannen erg lang kunnen worden voor Afrikaanse begrippen. 

Om bij onze villa te komen moet je een flink stuk door een glooiende jungle. Hiervoor hebben we een auto met 4wd gehuurd. Iedere keer is het weer een fantastische rit van en naar de villa. Vooral wanneer het regent en de paden overstromen, is het net alsof je een rally aan het rijden bent. Het overige verkeer op het eiland is een stuk chaotischer. Vooral in de hoofdstad krioelt het verkeer in een slakke gangetje door elkaar, waarbij het heel normaal is om elkaar een corrigerende duw te geven met de auto. De eerste keer dat ik een klein busje tegen ons aan voelde schrapen gebaarde ik de bestuurder naar de kant om uit de zoeken wie van ons debet was, maar de buschauffeur stak zijn duim op en gebaarde terug dat dit erbij hoorde. Dit zijn culturele verschillen waar ik de humor wel van in kan zien. Het verklaard ook waarom onze huurauto onder de krassen zat toen hij werd afgeleverd. Op de wegen buiten de stad is het een stuk rustiger en wordt er gemiddeld zo’n 60 km per uur gereden. We hebben inmiddels al veel van dit exotische eiland gezien en we hebben het hier erg naar ons zin. Het klimaat is heerlijk, zo rond de 30 graden met éénmaal per dag een verkoelende bui. Op het balkon staat een lekker briesje waardoor het er de hele dag goed vertoeven is. 

Volgende keer meer over onze Zanzibar reis.

Tot het volgende avontuur,

Hakuna matata