Rio Claro; the beauty of nature

Terwijl ik dit schrijf vliegen we op 10km hoogte boven de Caribische zee. Om precies te zijn boven de San Blas eilanden, die we vanuit de lucht kunnen zien (zie mijn vorige reisverslag van Colombia). Sinds ons kabelbaan avontuur is er weer veel gebeurd. Tijd voor een update!

De dag na onze trip in de kabelbaan ging de wekker vroeg af. Op deze dag vertrokken we in alle vroegte naar Rio Claro, een natuurgebied op zo'n 3 uur rijden van Medellin. Alhoewel Medellin een leuke stad is waar veel te beleven valt, zijn wij geen echte stadsmensen en prefereren wij de rust en schoonheid van de natuur boven het getoeter van auto's. Rio Claro (heldere rivier) is uitgeroepen tot mooiste rivier van Colombia en ligt een kloof midden in de jungle. Om er te komen moesten we 3 uur in de bus zitten. Vaak wil deze tijd in de meeste Latijns Amerikaanse landen nogal afwijken, maar in Colombia zijn ze redelijk stipt. We kwamen zelfs eerder aan dan verwacht. Bij de poort van het natuurpark was het mogelijk om appartementen te boeken voor het verblijf in het park. Onze keus viel op een prachtige open kamer met uitzicht over de rivier en de kloof waar deze zich in bevind. Bij het betreden van het park werden we direct verrast door de adembenemende schoonheid van de natuur. De rivier was helder en leek uit diverse kleuren te bestaan. Ook de ligging van de rivier is prachtig te midden van 60m hoge marmeren wanden die bedekt zijn met de meest weelderige vegetatie die men zich voor kan stellen. Bloemen, oeroude reuzenbomen, varens, lianen, rotsen, het was alsof we in een Indiana Jones film beland waren. Om bij ons appartement te komen moesten we eerst de uit rotsen gehouwen trappen beklimmen. Een flinke uitdaging in dit tropische klimaat, maar meer dan de moeite waard. Ons appartement bleek prachtig te zijn. Het uitzicht was te mooi om te omschrijven. Plotseling waanden we ons in de boomtoppen van de jungle. In de bomen tegenover ons balkon zagen we een complete familie brulapen slingeren. Overal waar we keken krioelde het van leven. Vogels zoals kolibrie's en papegaaien vlogen overal. We bevonden ons in het kloppende hart van de jungle.

Rio Claro is waarschijnlijk de mooiste rivier die ik ooit tijdens mijn reizen heb gezien. Hij kronkelt door het natuurpark als een slang en ziet er bij iedere bocht weer anders uit. Soms is het water kalm, soms verandert het in verschillende watervallen, soms is het diep en soms komt het niet verder dan je enkels. Langs de oevers loopt een prachtig pad voor wandelaars dat bestaat uit rotsen, boomwortels en loopbruggen. De geur, de warmte en de vochtigheid die uniek zijn voor het regenwoud zetten al je zintuigen op scherp. We hebben 2 onvergetelijke dagen doorgebracht in dit paradijs. We hebben heerlijk gewandeld en gezwommen, terwijl cyclamen zorgden voor achtergrond muziek. 's Avonds lieten de mannetjes van de brulapen familie hun indrukwekkende gebrul door de kloof schallen. 's Ochtends werden we gewekt door het gezang van de plaatselijke bontgekleurde vogeltjes. Het leek wel een vakantie in een vakantie. Het enige minpunt van de hele onderneming was het eten in het restaurant van het park. Dit was belachelijk slecht, maar dat mocht de pret niet drukken. In het park waren tal van activiteiten te ontplooien zoals raften, grotten bezoeken en ziplinen over de rivier. Dit was echter niet zo aan ons besteed omdat we niet houden van groepsactiviteiten.

Toen het tijd was om terug te keren naar Medellin, deden we dit met een voldaan gevoel. Rio Claro is een prachtige bestemming en we prijzen ons gelukkig dat we hier naartoe zijn gegaan. We kunnen deze plek dan ook van harte aanbevelen bij andere reizigers die op zoek zijn naar een combinatie van natuur, avontuur en romantiek.

Tijdens onze laatste dag in Medellin hebben we het rustig aangedaan. Zoals tijdens iedere reis was er weer een wasdag aangebroken. Nadat we onze vieze was bij de wasserette hebben achtergelaten hebben we nog een tijdje door Jardin Botanico gewandeld. Dit is een grote Botanische tuin in de buurt van het centrum van Medellin. Hier vindt men een verzameling aan planten die op diverse plekken in het land groeien. Een leuk loopje, maar het valt uiteraard in het niet bij de natuurpracht die we in de dagen hiervoor hebben mogen aanschouwen.

Zoals ik in het begin van dit verhaal vertelde zitten we op dit moment in het vliegtuig. We vliegen richting Nicaragua, naar het tropische eiland San Andres. San Andres ligt niet ver uit de buurt van de Corn Islands van Nicaragua (zie ook mijn reisverslag van Nicaragua), maar hoort officieel bij Colombia. De zee waarin het eiland ligt staat bekend als de zee van 7 kleuren. Dit klinkt alvast veel belovend. En zoals altijd kan ik niet wachten om aan dit nieuwe avontuur te beginnen.

Op naar het gebied waar de Caribische piraten van weleer de zeeën onveilig maakten! Op naar het nieuwe avontuur!