Pura Vida

Na bijna 8 jaar zijn we dan eindelijk terug in Costa Rica. Toen we het land in 2010 voor het eerst bezochten zijn we maar 5 dagen gebleven omdat we de reis combineerden met Panama. We verbleven indertijd aan de weelderige Caribische kust van het land, in het plaatsje Cahuita. De prachtige natuur en unieke sfeer deed ons toen al besluiten om ooit terug te keren naar het land van Pura Vida. Je kunt Costa Rica, dat ongeveer net zo groot is als Nederland, vergelijken met een miniatuur versie van Colombia. Een weelderig paradijs met regenwouden, vulkanen, prachtige kusten en ontzettend veel fauna.

Op donderdag 11 januari kwamen we aan op de luchthaven van San Jose, de hoofdstad van Costa Rica. Het hotel dat ik voor de eerste nacht had geboekt lag gelukkig erg dichtbij en bleek wederom een exacte kopie van de plekken waar we onze eerste nacht verbleven in Nicaragua en Colombia. Latijns Amerikaanse steden lijken nogal op elkaar. De eerste nacht verliep zoals altijd. We vielen direct in slaap en werden veel te vroeg wakker. Het tijdsverschil van 7 uur is altijd even wennen. Vroeg wakker worden was in dit geval geen ramp, omdat we nu lekker vroeg konden ontbijten en op tijd weer op de luchthaven konden zijn voor het ophalen van de huurauto. Na het invullen van de paperassen bij de verhuurder waren we klaar voor onze eerste reis door het paradijselijke Costa Rica.

Onze eerste bestemming was Samara op het schiereiland Nicoya. Nicoya is wereldwijd bekent vanwege de hoge leeftijd die haar inwoners bereiken. Er wonen veel mensen die de 100 reeds gepasseerd zijn. Men zegt dat het gezonde eten en het ontspannen leven hier debet aan zijn. Dat zijn zaken waar ook wij ons prima in kunnen vinden. Het schiereiland bevindt zich in het noordwesten van het land, aan de Grote Oceaan. Hier is het klimaat veel minder vochtig dan in het midden en zuiden van het land. De natuur bestaat uit bergen, tropische droog wouden en prachtige kusten. De reis zou zo’n 4 uren in beslag nemen en voerde ons door de prachtige natuur van het land. De gemiddelde snelheid op de Costa Ricaanse wegen zit tussen de 60 en 80 km per uur. Het verkeer is vergeleken met andere Latijns Amerikaanse landen ontzettend relaxt. Onderweg werden we getrakteerd op een uitzicht dat bestond uit bergen, dalen, rivieren, jungles en kleine dorpjes. Na 4 uren lang te hebben genoten van de overweldigende natuur, arriveerden we in het kleine hippie plaatsje Samara.

Samara zit verscholen tussen de bergen en de zee en wordt bevolkt door hippies, surfers, locals en reizigers die zijn blijven plakken. Op plekken zoals deze vallen direct de stress en druk van de westerse wereld van je af. Niet dat ik daar überhaupt veel last van heb, maar het is nogal een contrast. We verblijven in een gloednieuwe bungalow van Villas Tangerine. De huisjes zijn prachtige gesitueerd tussen de jungle en graslanden. Onze buren zijn een familie brulapen, die gezellig van boom naar boom slingeren. Het klimaat bevalt ons erg goed; niet te nat, niet te droog en er staat een aangenaam briesje. Alhoewel we dit weekend hebben gemerkt dat het van tijd tot tijd ook stevig kan waaien. Dit laatste tot grote vreugde van de plaatselijke surfers.

Je kunt hier bijna eindeloos wandelen door de bossen en langs de talloze met palmbomen omzoomde baaien. Het is heerlijk om een auto tot je beschikking te hebben. Nicoya heeft veel plekken zoals Samara en die kunnen we de komende week op ons gemak ontdekken. Het is echt geweldig hier en we kijken uit naar al het mooie dat nog gaat komen.

Tot het volgende avontuur!

Pura Vida!