Back in Brazil

Vanuit een glazen bungalow in de bergen van Paraty schrijf ik sinds lange tijd weer eens een reisverslag. Om mij heen hoor ik donder dat tegen alle bergwanden lijkt te weerkaatsen. Alsof ik me in een bowlingbaan bevind. Eerder regende het precies 10 minuten pijpenstelen. Onze eerste regenbui sinds we hier afgelopen zaterdag 12 januari geland zijn. De rest van de tijd was het tropisch heet. Vooral de eerste dag is die hitte altijd erg wennen. Niet alleen schiet de temperatuur plotseling 30 graden omhoog, maar ook de door mij zo vaak besproken, luchtvochtigheid slaat je als een vochtige handdoek in het gezicht. Acclimatiseren is voor mij altijd de enige echte cultuur schok. Iets waar ik vooral last van heb wanneer we op reis gaan tijdens de Nederlandse winters. Enfin een dagje zweten en ik voel me weer kiplekker.

De personen die mijn reisverslagen al langere tijd volgen weten dat ik me in het verleden altijd zeer lovend uitliet over Brazilië. Het swingende land van Samba, Cachaça en bikini’s. Het land waar iedere excuus wordt aangegrepen om te feesten. Waar ‘s werelds gevaarlijkste en mooiste plekken elkaar ontmoeten. Al vanaf dag 1 ben ik verliefd op dit land. Nergens ter wereld vind je zo’n actieve strand cultuur. Mijn laatste reis naar Brazilië is inmiddels alweer 10 jaar geleden en ik wilde mijn liefde Huda hier graag mee naartoe nemen. Toen ik hier 13 jaar geleden voor het eerst kwam was ik het meest onder de indruk van de Costa Verde van de staat Rio de Janeiro. Brazilië bezit een enorme diversiteit aan natuur. Van droog en duinachtig in het Noorden, bergen en kloven in het Oosten tot groen en ondoordringbaar in het Amazone gebied. De Costa Verde is bedekt met bergen en regenwoud. Net zoals Rio de Janeiro de stad, zijn de meeste plaatsen langs de kust van de staat gesitueerd tussen witte stranden en groene bergen. Honderden kleine eilandjes dobberen als schildpadden voor de kust. Niet voor niets was deze omgeving ooit een notoire piraten schuilplaats.  

Onze vlucht verliep prima. British Airways bracht ons zonder vertraging via Londen naar Rio. Geweldig om de indrukwekkende stad weer te zien. Onze dagen in Rio hebben we vooral gevuld met wandelen langs de stranden, straten en meren van de stad. Onderweg hebben we veel van Braziliaanse specialiteiten gegeten, zoals Açai, Kibe en Rodizio barbecue. De sfeer op straat is geweldig doordat mensen van alle pluimage eensgezind zijn over vrolijkheid. Een feestelijke sfeer alsof het iedere dag zaterdag is. Wij verbleven in de wijk Ipanema. Ipanema is de wijk en het strand naast het beroemde Copacabana. Maar waar Copacabana een soort vergane glorie is, bruist Ipanema van het leven. Iedere zondag is er op het centrale plein een hippie markt. Hier worden sieraden, kunst, kleding, voedsel en meubels verkocht. Je vindt hier veel speciale dingen, waardoor deze markt bijvoorbeeld de met toeristische troep gevulde hippie markt op Ibiza eenvoudig overtreft. Het blijft een bizarre gedachte dat op een paar kilometer afstand van dit relaxte gebied in de favelas drugsoorlogen worden uitgevochten. In al de tijd die ik in dit land door heb gebracht, heb ik zelfs nog nooit een vechtpartij gezien. Zelfs niet in de gevaarlijke periode. Het blijft een land van enorme tegenstellingen. 

Na drie dagen Rio de Janeiro was het tijd voor ons om de rest van staat Rio de Janeiro te verkennen. Onze eerste bestemming was Angra dos Reis, waar we onze huurauto op moesten halen. Omdat we weinig trek hadden om van taxi naar bus naar taxi te springen, hebben we vervoer via een app geboekt. De chauffeur bracht ons binnen 3 uren naar het verhuurbedrijf in Angra dos Reis. Bij het verhuurbedrijf was het wachten geblazen. Niet omdat het druk was. Integendeel, wij waren de enige mensen in de zaak. Een vriendelijk dik Braziliaans mannetje met kleine handjes, tikte enthousiast op zijn toetsenbord. Ondertussen probeerde hij een praatje met ons te maken. Hij balde zijn vuistjes een aantal malen richting het computerscherm, terwijl hij ons zijdelings met een glimlachje aankeek. Systeem doet moeilijk! Volgens mij was dit niet het geval en begreep hij het systeem gewoon niet. Meneer had namelijk nogal wat vragen voor zijn collega’s. Iedere keer wanneer een vraag beantwoord werd leek hij een stapje verder in met het systeem te komen. Na bijna een uur van getreuzel en zenuwachtige grapjes konden we rijden. De volgende bestemming was de glazen bungalow in de bergen achter de historische stad Paraty. Maar, voordat we de snelweg op gingen hebben we eerst een afslag richting supermarkt genomen. Bij de bungalow zit een grote buitenkeuken, dus eerst voorraden inslaan. Met tassen vol kip, bonen, rijst, fruit en water kwamen we weer naar buiten. Wat volgde was de mooiste autorit die we ooit hebben gemaakt. Ik ben vroeger wel eens met de bus langs de Costa Verde gereden, maar dat is een hele andere beleving. Vanuit de auto zie je pas echt wat voor ruige beboste kusten er zich ontvouwen voor je ogen. Na een ongeveer een uurtje rijden kwamen we aan bij onze bestemming. Een smal en zeer stijl pad, leidde ons weg van de snelweg en rechtstreeks de bergen in. De Bungalow maakt deel uit van een drietal huisjes die verspreid liggen over de helling van de berg. Na het zien van de glooiende natuur en het uitzicht over de zee en diverse eilandjes, kwamen Huda en ik tegelijkertijd tot de conclusie dat dit onze mooiste verblijf tot nu toe is. We zullen hier een week verblijven en deze locatie gebruiken als uitvalsbasis om de kust tussen Rio de Janeiro en Sāo Paolo te verkennen. 

Wordt vervolgd!