Muito bem!

Rio de Janeiro lijkt soms net een oven. Éen van de redenen waarom we het in tropische landen nooit lang in de steden vol houden, is omdat de hitte niet lijkt te kunnen ontsnappen. Naast het klimaat dragen bijna 7 miljoen mensen, auto’s, bussen en hoge gebouwen, bij aan een

soms bijna verstikkende warmte. Rio de Janeiro is een prachtige stad waar veel te zien en te beleven valt, maar de natuur blijft lokken. We zijn hier weer terug omdat er na drie weken een einde is gekomen aan onze reis langs de Braziliaanse Costa Verde. En wat was het een geweldige reis met vooral hoogte punten. Het weer zat ons mee en de natuur was verbluffend. Ook hebben we heerlijk gegeten, al is de kwaliteit van het eten niet overal hetzelfde en moesten we eerst het één en ander uitproberen. De mogelijkheid om zelf te koken heeft zeker bijgedragen aan het eetplezier. Het huren van de auto was wederom een groot succes. Het kunnen gaan en staan waar je wilt zonder daarvoor afhankelijk te zijn van het openbaar vervoer, heeft de manier waarop wij onze vakantie beleven totaal veranderd. Vrijheid is het mooiste cadeau wat je jezelf kunt geven. Vrijheid is ook iets waar je snel aan wend. Vandaar dat we de auto tijdens deze vakantie wederom langer hebben gehouden. Maar daarover straks meer. Brazilië zal met zijn nieuwe president en kabinet een roerige tijd tegemoet gaan. Zoals op vele plaatsen in de wereld hebben teleurstellende ervaringen met een linkse regering een rechtse tegenreactie opgeroepen. Hierbij zou een einde gemaakt moeten worden aan de corruptie en criminaliteit en gaat de focus uit naar Economische groei. Helaas is er weinig ruimte op de agenda voor het behoudt van het milieu. De Braziliaanse regenwouden vormen de longen van de aarde en bevatten plant-en diersoorten die nooit door de mens ontdekt zijn. Daarnaast zijn de regenwouden het thuis van de inheemse stammen. Jaarlijks moeten enorme stukken bos plaats maken voor soja velden en veeteelt. Als mensen zijn we zowel arrogant als onwetend wanneer het gaat om economisch gewin. Omdat we onze eigen tijd hier op de planeet zo belangrijk vinden, staren we ons blind op progressie en moet alles ruim baan maken omwille van een onredelijke consumptie drang. Dikwijls vergeten we daardoor de plaats die het leven voor ons mogelijk heeft gemaakt, de aarde. De natuur in landen zoals Brazilië is zowel oogverblindend als functioneel en het is de verantwoordelijkheid van ons allemaal om dit voort te kunnen laten bestaan.

Angra dos Reis is een havenstad gelegen op zo’n drie uur ten zuiden van Rio de Janeiro. Het is een industriële stad met een olieterminal en veel scheepsbouw. De stad kronkelt als een

slang over de grillige kust. We verbleven een paar dagen in de stad omdat je vanaf Angra de boot kunt pakken naar het tropische eiland Ilha Grande. Zoals ik in het vorige verslag schreef, zaten we in een mooi appartement met een prachtig uitzicht over de haven. Het appartement lag echter dermate ver van de kern van de stad en de winkelcentra, dat we al snel het besluit namen om de autohuur met twee dagen te verlengen. Op de dag van ons vertrek heb ik eerst Huda met onze koffers naar de haven gebracht en vervolgens ons auto ingeleverd. Hierna ben ik te voet naar de haven gegaan. De overtocht naar Ilha Grande duurde slechts 30 minuten. De gehele dag varen speedboten op en neer naar de plaats Abraão om mensen van en naar het eiland te brengen. Aangekomen op het eilanden moesten we eerst een watertaxi zoeken die ons naar onze kant van het eiland wilde brengen. Op de pier was het ontzettend druk. Een komen en gaan van reizigers en dagjes mensen. De eerste watertaxi die ons werd aangeboden was veel te duur. Ik probeer van te voren altijd uit te zoeken wat dingen kosten, zodat we niet afgezet worden waar we bij staan. Wereldwijd geldt, hoe drukker hoe duurder. Op plekken waar veel toeristen komen zijn er altijd mensen die hier beter van willen worden door de prijzen op te schroeven. Een goed voorbeeld hiervan is een luchthaven. ‘s Werelds duurste taxi ritjes komen vanaf de luchthaven. Na wat onderhandelen en wachten vonden we een watertaxi die ons tegen het juiste bedrag naar onze bestemming wilde brengen. Cabanas Paraiso is gevestigd op het afgelegen strand Praia Bravas. Het is een verzameling van houten bungalows die direct aan het strand liggen. Een prachtige locatie omzoomd door een weelderige jungle. Bij aankomst viel mijn oog op de huisregels, die me direct deden steigeren. Op een bordje aan de binnenkant van de deur stonden onder andere de volgende regels: De koelkast van de bungalow mag alléén gebruikt worden voor spullen die bij dit complex worden aangekocht. Wanneer er vlekken in de handdoeken of in het beddengoed komen wordt er een volle dag verblijf in rekening gebracht. Daarnaast werd het ons al snel duidelijk dat de generator, die wordt gebruikt om de stroom van het complex op te wekken, 24 uur per dag staat te brommen. Toen was meneer Meijer niet blij. Het complex mag dan op een geïsoleerde locatie liggen, maar dat betekend nog niet dat hier misbruik van gemaakt moet worden en dat gasten alles moeten slikken. Ik heb ze dan ook duidelijk gemaakt wat ze van mij met hun regels en goedkope handdoeken mogen doen. Ze schrokken een beetje van mijn reactie en gaven aan dat ik de regels niet zo letterlijk hoefde te nemen. Pittig detail is dat Ilha Grande ooit een gevangenis eiland was waar alleen de zwaarste criminelen van het land terecht kwamen. Sinds deze jaren geleden is gesloten, is het eiland een zeer populaire exotische bestemming. Ik voelde er echter weinig voor om mij als gevangene te laten behandelen. Toen de lunch ook nog eens zwaar tegenviel, besloten we voortaan elders te gaan eten. Dit bleek een goede beslissing, want op het nabij gelegen tropische strand van Praia da Palmas was het eten wel goed. Ilha Grande is een prachtig eiland, waarvan de naam al verraad dat het erg groot is. En niet alleen dat het is ook nog eens bergachtig en volledig bebost. Er zijn tal van wandelroutes beschikbaar op het eiland, maar om deze te bewandelen dien je wel over een goede conditie te beschikken. Het is een hele klim over boomwortels en keien, maar zeker de moeite waard. Ondanks de ietwat tegenvallende accommodatie hebben we samen een geweldige tijd gehad op deze prachtige plek. Al was de wifi verbinding klote en konden we soms dagen niet online. Via de app konden we uiteindelijk redelijk eenvoudig onze terugreis naar Rio boeken, waarbij een shuttle service ons voor de deur van het hotel afzette. De bootreis terug naar de wal was iets onstuimiger omdat we ditmaal in een grotere langzame boot zaten. Zelfs met pilletjes ter voorkoming van reisziekte in mijn maag voelde ik me nog vrij beroerd. 

Nu is onze laatste dag aangebroken. Omdat we wat te te doden hebben brengen we vanmiddag een bezoekje aan de beroemde Suikerberg. Vannacht vliegen we via London terug naar Schiphol en van daaruit rechtstreeks door naar huis. Naar onze warme boerderijtje in het koude Friesland. Waar onze lieve katjes Papadeo en Amdea op ons wachten. Het was een geweldige reis. Ik ben na al die jaren nog steeds gek op Brazilië. Bedankt het lezen van onze avonturen en bedankt voor het plaatsen van de leuke reacties. 

Uiteraard is het jaar nog maar net begonnen en ligt er nog veel meer in het verschiet. Waar onze volgende reis ons zal brengen is nog niet duidelijk, maar zeker is dat ik er hier weer verslag van uit zal brengen.

Tot het volgende avontuur!